Gün boyu.
Gün boyu gözlerimi diktim sokağa
Burada yaşam var olma alışkanlığından başka bir şey değil İnanalım pencereler ardındaki sürgüne Bir yıkımın başlangıcından söz ediyorum Bir ömrün heba olmasından Daha başka nasıl anlatılabilir Ben en çok geceleri düşünüyorum Yüzlerce, yüzlerce ama Birşey söylemeli birileri Yaşamın ayak seslerine doğru Gitmeli Gidelim denmeli. Başım sığmıyordu yanlızlığa Kapatılmış gök baştanbaşa Kim çağırıyor beni Hangi tepede hangi dağ Yüreğimin yarım kalmışlığı vazgeçmiyor benden Kıpırtılar, uyanışlar, görüntüler, Kimi zaman küçük bir kıvılcım Bazen büyük bir yangın Nasıl sönecekti yağmur olmadan. Ah bu tutsaklığın sesimi Yoksa bir aldanışmıydı Ah bu uğursuz geceler Binlerce garip ve belirsizlikle Kendine çeken her neyse Alsın beni artık alsın İşte tamda öyle Birisi ölüyor Birisi bekliyor.... |