Dik tut eğilme
Bir köşe yazısı
Biraz iç çekilmesi belki Sevimsiz zamanın. İnsan bu Neye inanır Kendine kalınca Su ya mı Toprağa mı. Güneş’e mi, ateş’e mi yoksa. Bir soluk , Hayat, akıp gidiyor dostum/ Farkında mısın ? Heyhat! Susma vakti değil konuş bu köhne akşamlarda. Belki; Bir umut, tazelenir güne bakanın başağında . Adam sende, neme lazım deme. İnsana umut yaraşır. Umut mavi’de. Kaldır başını ,Dik tut Eğilme. |