diyardan diyara uçur beni rüzgâr
yeknesak günlerin getirdiği kederlere
dallarına ah’lar astığım ağacıma dokunma
izim kalsın bir tomurcuk ucunda
ahval-ı perişandı gönlü yılgındı
desin kırlangıçlar


diyardan diyara dağıt beni rüzgâr
hallaç pamuğu gibi attır sefil bir yaprak gibi savur
duvardan duvara vur gıkım çıkmaz kurtar bu zindanlardan
un ufak et meteor yağmurlarında
yaşayan ölüler batağında nâçâr
dilsiz bir kuştu -de
papatyalara


çekinme kader
akbabalar yesin yılanlar akrepler soksun
lime lime et tenimi - istemem senin olsun dünya
hakkın hukukun olmadığı -zelil olan insanlığın yolunda
kıran kırana savaşan ruhum vazgeç


bir varmış bir yokmuş geçiyorum hayatın içinden
tanrı dağından gülümseyen güneş
boşa sevinme ısıtmıyor nefesin
buzdan kalpleri


keşke
zaman geriye alınsa Rabbim
sıddık kullarının ayak gölgesinde pervane olsam
her gece dertle inleyip şevk ile ağlasam
sabahın aydınlığı vecd ile yıkasa kalbimi
huzurla yürüsem ıhlamur kokan caddelerde


yine
rüzgâr yılgın kederlerin yerine saçlarıma umut üfürse…





ayşe uçar
30.04.2021