1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
565
Okunma
Gülüşümü çaldılar benden anne;
Çocukluğumu,
Utangaçlığımı,
Al al kızaran yanaklarımı,
Masumca korkularımı,
Saflığımı umutlarımı kopardılar..
Dün ne varsa hissesine düşen çoktan aldı
Elimden bırakmadı bir şey bende.
Oysa yerlisi değildim bunca hüznün,
Bir bahar şenliğinde geçmese de ömrüm.
Umudun kırık dallarından kanatlanan,
Tek gaye;
Yarınlara biraz daha fazla kalabilmekte.
Bir ayağım çaresizliğe adım atarken,
Tut ellerimden hiç eksilme Ey kalbim!
Sen hep varol göğüs kafesimde...
5.0
100% (5)
Cevap Yaz