SESSİZLİK ŞEHRİ.. DÂR-I SÜKÛT
SESSİZLİK ŞEHRİ.. DÂR-I SÜKÛT
Ne bir niza’ vardı, ne de tartışma Şiirlerde bile, yoktu atışma Gördüğüm manzara, sade yatışma; Sessizlik Şehrinde, bes* hüzün vardı! Gülsün ister isen, burada yüzün Dünyadayken Hakka, dönmeli yüzün Fayda vermez sana, burdaki hüzün Dünya sınavında, zamanın vardı! Dâr-ı sükût burda, şehrin âlemi Bir şehir ki, teskin eder elemi Vakt olunca toplar cümle âlemi Artık bu şehirde, tefekkür vardı! Kim aldattı seni, namaz niyazdan Hiç eser kaldı mı, tattığın hazdan Sorgu melekleri, gelir birazdan Ahretteki yerin, hakkın kadardı! O kadar haberci, seni uyardı! Elinde şu kadar, Kitaplar vardı! Dünya fâni idi, zaman çok dardı Şimdi mi anladın, O Allah vardı! Neden böyle şaştın, kaldın akıllı! Âlem deliydi de, sen mi akıllı! Etrafına bir bak, kimmiş akıllı Ateş de cennet de, dünyadalardı! Murat Kahraman (Murâdî) 05.04.2021/İstanbul *bes: Yalnızca, sadece. |
yağsın selamlar.......................