HÜKÜM GİYMİŞ DÂVA!
HÜKÜM GİYMİŞ DÂVA!
Baştacı ediyorlar, dünyalık olayını Nezaketsiz, özensiz, dökerek alayını Seçiyorlar her zaman, işin en kolayını Yapıyorlar böylece, küfür ve kalayını! Zayıflamış elleri, kırılmıştır kolları Aveme’den set olmuş, kapanmıştır yolları Aldatmak meslek olmuş, düşünen yok kulları Böyle dallanıyormuş, dallamanın dalları! Boşa değil adalet, bütün mülkün temeli Mülkü temelin sanan, sanıyor ki yemeli Kendini malik sanan, olur mülkün hamalı Mülk sahibi Allah’tır, insan bunu demeli! İnsanlık ciddî iştir, o değildir oyuncak İnsan demeli amma, insan olursa ancak Ona insan mı denir, yanarken köşe bucak Hesap, kitap yangının, hesabı sorulacak! Soracak yarın Allah, firavun neden oldu? Kim götürdü dünyayı, kalanlar kime kaldı Nemrut dahi dünyada, müstehak ateş buldu Kim girdiyse havaya, sonunda hava aldı! Kalitesi önemli, kızartmada tavanın Sönen ocaklarının, yurdu ile yuvanın Hava parası varmış, yerin göğün havanın Duruşması bitmiştir, hüküm giymiş dâvanın! Murat Kahraman Murâdî 13.08.2024/İst. (FİKİR ÇİLESİ) |
Daha nicelerine selamlar ve saygılar