HÜZÜN DENİZİ..
İlk küfrümü senin için attım
Bu şehrin gecesinin kanlı suratına. Öfkem dayanılmaz oldu ruhsuzlara... Kimi zaman sustum sustum... Susarken içimdeki kavgayı isyanı Görmedi hiç kimse Kimi zaman ; söküp acılı yüreğimi Sokaklara fırlattım ! Hep senin için dayandım Senin acınla karanlıklara attım kendimi. Artık ben bu kentin en acılı insanıyım Bir o yana , bir bu yana Savuruyorum kendimi Bana bu acıları tattıranlar yüzünden Tutup hatıraları tozlu sayfalardan Duvardan duvarlara vuruyorum... Ellerim yine semaya uzanır umut dilenir Ben suskun gibiysem de ; içimde mayınlar patlar. Ve gök yüzünü kapkara bulutlar gibi Çığlıklarım kaplar ! Duy artık yüreğimde şu kanlı yası ! Ben ki ; mutlu insanların göz bebeklerindeki Deniz ! Darmadağınım, yorgunum, tükenmişim ! Aygün Deniz 08.04.2021 |
Ben ki ; mutlu insanların göz bebeklerindeki
Deniz !
Darmadağınım, yorgunum, tükenmişim !
seslendirmesiyle de hemhal olmuş
Hüzün denizi şiirinizi beğenerek okudum.
kıymetli kalemi tebrik ederim.
kaleminiz daim gönlünüz abad olsun