ORMANLARIM YANIYORŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Teröristlerce, arsa mafyalarınca bilinçsiz piknikçilerce yanan yakılan ciğerlerimize bir ağıt...
BEN
Güneşten bunaldığımda, Bir orman ağacının altına sığınırım, Şehrin azotlu ortamından Kendimi bir ağaç gölgesine bırakırım Bir ağacın elli- yüz yılda olgunlaştığını bilirim. ORMAN Ben Anadolu’da bir ormanım, Bir ateş ile külüm dumanım, İnsana bu kadar faydalıyken Neden insanlar tarafından yakılırım... Bir ateş topu düştü tam orta yerimden Dekarlarca yanarım. BEN Oksijensiz kaldım annem, Bak fidanlarım, Ormanlarım yanıyor, Çığlık çığlığa kuşlar, Hayvanlar, börtü, böcek Boynun bükmüş ağlıyor bak çiçekler... Etrafımızda hainler, ihanet içinde, Dört koldan ormanlarım ateşler içinde, Ciğerlerim yanıyor, İçim kanıyor yanarken ormanlar anne. Nasıl yanmasın, Nasıl kanamasın, Ülkem ateşten çember altındayken Bu yürek nasıl duyarsız kalsın... Bak anne Mermim tetikte yasal olmayı bekliyor, Baktım yasal olmuyor, Yetti artık durdurun şu terörü Bak parmaklarım tetikte illegal bekliyor... Kazım Doğan 01.08.2008 dost kalemlerden Yangınım Var --Yangın var, --Orman yanıyor, Diyorlar… Hayır hayır, Yanan orman değil Geçmişim, Geleceğim, Çocuklarım yanıyor Ve de içim yanıyor Yüreğim kanıyor, Yangınım var benim, Gören orman yangını, sanıyor… Ağustos 08, Simav Yunus Çektin ___________________________________ ’’İsterdim herkes güzelliğini görsün, İsterdim herkes seyrine doysun. Artık istemem kem gözler sana bakmasın, Artık istemem hain eller senide yakmasın Arıbeyi _____________________________________ |
Dizelerimizde hep insanın her duygusunu işlemekteyiz...Yazılarımızda da bu gözlenmekte...Doğaya çok az bir köşe ayırıyoruz...İstanbul dönüşü, Balıkesir ormanlarının içinde bir yazı beni çok duygulandırmıştı...Yüreğim farklı bir sızıyla dolmuştu...Aracımı sağa çekip biraz düşündüm...O duygu halimin geçmesini bekledim...Bu yazıyı sizlerle burada paylaşmanın tam sırası...Özellikle değerli ve sevdiğim ,beğendiğim şair KAZIM DOĞAN Bey'in bu dizelerine sonsuz teşekkürlerimi sunarım...
Balıkesir ormanlarının içinde şu sözler ruhuma asıldı kaldı...
"EVLADINI SEVİYORSAN BENİ YAKMA!.."
Evet, yarınlarımızı düşünmeliyiz...Çocuklarımıza hangi ve nasıl bir mirası da bırakacağımızı bir düşünün...Çöl mü? Yoksa sonsuz yeşilliklerle her dem yaşanan "bahr" gibi mevsimler mi?
Sevgili Kazım Bey, İda'nın zümrüt yeşili eteklerinden sevgiler, saygılar...