Aslında, çirkin adamlar değildik
Başımızı kaldırsak,
Güneşe çarpan bir coğrafyanın kıtlığından kopmuştuk
Soluk benizli düşlerimizle,
Gamzelerine sokulduğumuz
Sarı uygur gülüşlü kadınlarımız hiç olmadı
Kavgamızı atmıştık atımızın terkisine
En güzel susmayı sevdik,
O yüzden ateş karıştıran gözlerimizde yanık bozlaklar tüterdi
Bazen saçlarımıza hasret kokulu bir turna tüner,
Üşüye, üşüye öterdi

Çekik gözlü sevdalara,
Göstermeden aldık soylu yaralarımızı
Tetik parmağımızda tütün sarıları
Ve alnımızda yiğit bir asya selamı dururdu
Kim çekse tetiği en acıtan tarafımızdan vururdu

Ölümün üç adım voltasında dağıldı,
Tesbihimizin kehribar taneleri
Kendi hayallerine bile kılıç sallayan,
Soylu savaşçılar gibiydik
Eylül geçerdi en esaslı duruşa
Darağacına her zaman havalı yürürdük
Hep vuruşa vuruşa

Aslında, çirkin adamlar değildik
Parmak izlerimiz yar sinesinde dursa idi,
Avuç avuç ay ışığı serpmeyi de bilirdik
Peygamber kokulu bir ebabili tutup,
Kanatlarından öpmeyi de bilirdik
Barut kokusundan yanan genzimiz,
Kekik sürerdi yağmur tanelerinin gün görmemiş tenine
Omuzlarımızda kanlı bir savaşın ortasından kalma,
Kan kızılı apoletler
Kılıçlarımız yorgun girerdi kınına
Tanrı dağlarında yoksul bir çoban ateşi olup yanardık
Issık gölüne uzanır,
Bakraç bakraç suyundan içer,
Doyasıya kanardık

Mevsimin bozuğu düşürdü sarılığa düşlerimizi
Ve sakınılası sevdamız ile sınanırken
Eylül tekmeledi taburemizi
Ama olsun,
Her kavgada fiyakalı yenilir,
Her sehpaya güzel gülümser,
Biz her zaman yakışıklı ölürüz



uytun  .....