Vaktiyle ne güzel günlerdi Ya Rab!
Aşkınla adını anar dururduk
Belimiz bükülmüş başlar secdede
Huzurda şevk ile yanar dururduk

Güngeçti nefsimiz oldu bir ilah
Dünyanın gölgesi kuşattı bizi
Unutkan kalplerde para kıblegah
Şeytanlar çekiyor zincirimizi

Vaktiyle iyilik şiarımızdı
Cömertlik üstüne yarış ederdik
Özümüz sözümüz kararımızdı
’Münafık yalancı olur ha’ derdik

Gelmişiz yalanın tahta oturup
Doğruyu zindana attığı güne
Kansızın mertliği alnından vurup
Haramı helale kattığı güne

Vaktiyle mutluluk ekmeği bölmek
Yüzlerde tebessüm dilde şükürdü
Kutsalın uğrunda şerefti ölmek
Kalbin vazifesi daim zikirdi

Düştük mü ahirin karanlığına
Ayeti hadisi beğenmez olduk
Ekmekse çöplerde döndü yığına
Hasetle gıybetle hınca hınç dolduk

Vaktiyle en güzel örnekti mümin
Gayemiz çabamız güzele varmak
İbadet beş vakit kalpler mutmain
Vuslat arzusuydu kıyamda durmak

Tariften bitaptır şimdi harflerim
Kuyunun dibinde boğuluyor can
Ne dizde takatim ne gözde ferim
Tükettin! Tükettin! Tükendin insan!
.

Harflerin de bir canı var ya hu...