Anladım ki bir değil insan denen mahlukat
Bazıları gereksiz veriyorken zayiat

İnsanlığın eskilerin deyişiyle hâli pür melâlini ortaya koymuşsunuz ne yazıktır ki bu durumda olmak çok üzüntü verici üstelik iyiye gideceğine dair hiçbir belirti de yok çünkü sürekli ayrıştırıcı dil ve düşünce kullanılmasından dolayı. Sanki hâşâ kıyâmet gelmiş mizan kurulmuş insanları yargılayacak olan Yüce Allah onun yerine yargılama yapmaya çalışılıyor oysa ki Cenâb-ı Hak herkesi serbest bırakmış kendi özgür iradesiyle ve kimsenin rızkını da kesmemiş iken.. Gülüm hanımın yazılarını okuduğum için biraz da ondan esinlendim sayılır.
GÖNLÜMÜN ŞİİRİ'DİR.
Harika duygularla yazılmış müstesnâ bir şiirdi kutluyorum tebrikler.
Sonsuz selâm ve saygılarımla.
Esenlikler dileğiyle.

ŞÜKRÜ ATAY tarafından 4/5/2021 1:31:36 PM zamanında düzenlenmiştir.

affınıza sığınırım.
lütfederseniz
acabalar arka sıra dökülecek belki; bu da benden olsun dedim.

bir bilinse zayiat vermeden yaşamanın sırrı.
işte o zaman hiç çekilmez olurdu belki dünyanın kahrı.

zayiat şiirinizi beğeniyle okudum.Tebriklerimi sunarım.
kaleminize yüreğinize sağlık kıymetli şairimiz.

Şiiriniz beni kendime döndürdü. Acaba ben bu insanlığın neresindeyim diye sorduttu. İnşallah bu insanlardan değilimdir. isem Rabbim düzeltsin, hakikati göstertsin...

insan kusurlu varlık insanlığımız da ne yazık dersten ziyade ders vermeye kalkarız, olur olmaz yerlerde burnumuzu sokarız. İçten duygularla yazılmış insanlığın yüzünü insanlığın yüzüne çarpan ince vurgularla bezenmiş şiirinizi hayranlıkla okuyan bu gafil, inşallah uyanır hocam....

Selam ve en içten saygılarımla...