Bir aptalın yazdığı
Çiçekler, sevimli şarkılar, güzel yaz akşamları
Tüm sevdiklerin yakınlarında İçinde durduramadığın bir heyecan var Gözlerinde yaşayışın masum sevinci Bitmeyen korkunç sesli iğrenç şarkılar Kışın ortası, rezalet, havada kar Tek başınasın en beraber olunası anlarında hayatının Ölüm olduğunu düşünüyorsun aydınlığın Daha gencecik bir yazarın yazdıklarını okuyorsun Ne istersen onu düşünüp elde ediyorsun, Sevginin ve huzurun seni saran güvenini Elinde bir kitapla beraber, hatırlıyorsun Aptal bir çocuğun yazdıklarını okuyorsun Kirli ve sürekli kararıyor düşüncelerin Korkunun ve kanın seni iten pisliği... Elinde bir makas ve umutsuzca uyanıyorsun. |