bir / hüsran

şairi şiirden uzaklaştırıp
yüklemi özneye kefil kılalı
şirin’in elinde bir kanaviçe
leyla’nın aşkı çöl sanışı gibi.

ferhat’a vahasız çöller aştırıp
mecnun’u dağlarda sefil kılalı
aslı’da bir tafra var içten içe
arzu’nun kamber’e kanışı gibi.

/

iki / sükut

bir hayal kaç gece sürer bilinmez
kaç yıldız denizde sönecek sahi?
adımlar adımlar.. yokuş yorgunu
saatler bir sürgün masalı gibi.

ah o terk edişler.. bin yıl silinmez
tarihin en kısa gününden dahi.
kadınlar kadınlar.. sevda vurgunu
kurumuş ağacın son dalı gibi.

/

üç / ikrar

oysa her aynanın ardındaki sır
kırılmış bir gönlün seyrine inat
kendini kendinden bile gizleyip
gülümser yüzüne bir yalan gibi.

kâbuslar birikir canda bir asır
inatla tersine döner kainat
gölgeni gölgenden fazla izleyip
kıvrılır koynuna bir yılan gibi.

/

dört / vuslat

yüklenip ne varsa heybesine gün
yoklukla sınarken tahayyülünü
ıssız bir köşede herkesten ırak
sessizce bitecek sonbahar gibi.

hasılı.. şu kadar işte gördüğün
dünya bu.. yaksalar tutmaz külünü.
bari sen kendinden birkaç iz bırak
bir şiir.. yahut bir.. intihar gibi...