önümde bir hayat yumağı yuvarlanıyor yakalamaya gücüm kalmamış boşanmış çift büküm pembe ipliği ucundan tutacak halim kalmamış
peşi sıra duruyorum meraktan değil ,öylesine…
Arnavut kaldırımında hayata “Merhaba!” diyen bir tomurcuğun üzerine düşmüş gölgem yüzümü çeviriyorum ,bir diğeri sıkışmış taşların arasında son kez hayranlıkla bakıyorum yeni bir hayata gecenin bu saatinde
evet sokaktayım ama gecelere akmadım arka sokaktayım ya da başka sokakta bende bilmiyorum hangi sokakta sokaktayım işte sokakta
bu kez nerede olduğumun önemi kalmadı bir yerlerde öldüğümü bilin yeter
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Arnavut Kaldırımı şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Arnavut Kaldırımı şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Kaleminize gönlünüze sağlık.