4
Yorum
16
Beğeni
0,0
Puan
1355
Okunma
önümde bir hayat yumağı yuvarlanıyor
yakalamaya gücüm kalmamış
boşanmış çift büküm pembe ipliği
ucundan tutacak halim kalmamış
peşi sıra duruyorum
meraktan değil ,öylesine…
Arnavut kaldırımında
hayata “Merhaba!” diyen
bir tomurcuğun üzerine düşmüş gölgem
yüzümü çeviriyorum ,bir diğeri sıkışmış taşların arasında
son kez hayranlıkla bakıyorum yeni bir hayata
gecenin bu saatinde
evet sokaktayım ama gecelere akmadım
arka sokaktayım ya da başka sokakta
bende bilmiyorum hangi sokakta
sokaktayım işte sokakta
bu kez nerede olduğumun önemi kalmadı
bir yerlerde öldüğümü bilin yeter
Cevap Yaz