USANDIM
Gecelerim zindan oldu olalı
Uykulara hasret gözden usandım Dertlerin cümlesi beni bulalı Solgun güle dönen yüzden usandım. Kader mutluluğu ömrüme biçmez Karalar giydirir beyazı seçmez Yaralı kalbimin sancısı geçmez Hançer gibi vuran sözden usandım. Umudun ışığı sönüyor sanki Karanlığa yüzüm dönüyor sanki Gözlerim yolunda donuyor sanki Kalbimi üşüten buzdan usandım Feleğin sillesi vurdukça vurdu Aldığım darbeler ruhumu yordu Kor aleve döndü gönlümün yurdu Hicranla yandığım közden usandım. Yine bomboş yine soğuk ellerim Kaldım zemheride solar güllerim Neden mutluluğa?çıkmaz yollarım Aklımı şaşırtan izden usandım. Düşler âleminde sezilmez oldum Kör düğüme döndüm çözülmez oldum Vuslat defterine yazılmaz oldum Canandan canıma gizden usandım... Gülseren MORKAN |
Kalemin yazsın, dilin susmasın
Kutladım yürekten , yalansız ve riyasız
Sonsuzluğun sahibine, emanet olasın, sağlıcakla kalasın