Görü(l)nmezŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Arkamı döndüğümde, yüzüme bakamayacak kadar olmasın hiç bir şey ..
Çok kırıcı, buz gibi .. Bilmem, kaç yaşındayım Kaç yaş almışım Kaç asırlık rüyayım kopuk kopuk .. Diyorum ki ; dönsem şimdi Yine yeniden, aynı ben Aynı, hep aynı “görü(l)nmezlik”.. Zamanın önü sıra kovalardım kendimi herhalde bu aklımla .. Yağmur olsaydım o vakitlere mesela“Hayali”düşerdim kirpiklerime, yıkanırdım boydan boya .. Perdelerini açardım bütün evlerin “kalbimden” ve kaçardım çocukluğum utanmasın diye .. Koşarak yürümezdim ama Adımlarımı yormazdım adamsız sokaklara Kollardım belki de gecelerimi,gündüzlerimi ve tüm zamanlarımı.. Damarlarıma dokunurdum, “her zerreme” Ağrılarımı kazırdım bir bir İçimdeki bütün mezarları temizlerdim irinli kemik sözlerden.. İsimsiz yeni tohumlar ekerdim üzerime Hem tutarsa sürpriz olurdu; Tutmazsa, yeniden ekilirdim . Çiçeklerime açardım yenilenip rengarenk “ihtimal” Adını bilmediğim baharlara koşardım Güzlere belkide, buz beyazı .. Delilik bu “görü(l)nmezlik” Yeniden , Ve yine yaş alarak yaşamak ... |
Kaleminize gönlünüze sağlık.