AZ MI LİKAPA BÜYÜTTÜM İÇİMDE
gün yüzü görmez bazı sevdalar
bazılarının da hiç yüzü gülmez kanat takabilselerdi uçacaklardı elbette ulaşacaklardı mürüvvete rüzgârı karşılayacaklardı huşu ve haşmetle az mı likapa büyüttüm içimde çırpınırken deniz yaprakları anzer yeşili çiçekleri takla güvercini yanı göbek adı yaban mersini zaman sığınılacak liman değildi güman da yırttım attım güz yanığı düşleri i mgeleri paspas yaptım şöyle bir düşün ! kaç yarım kalmışlığa zarf attım bir görebilseydim aydınlığın üryan gözlerini silecektim kem kaderimi defedecektim zemherimi ve naçizane olarak öpecektim feminin dilini sindirecektim firakın egemenliğini |
Saygı ve selamlar.