Yerli gurbet sonrası
Kederinin sen ufkunda gün
Ak düşmüş şakaklarıma dikişsiz işlerken serabını
Siyah gül yaprakları döktü gün
Nüsha nüsha hasretin süzülürken gözlerimden
Zihnimde evvelden tanıdık gülüşlerin bahar yeli
Sensiz çiselemedi hiç bir yağmur gönlüm vahalarına
Filizlenmeye yeltenmedi hiçbir gül hudutlarımda…


Açarken gönlüm duruklarında; hasretin sızı kokulu kardelenleri
Kurdele bağladığım kirpiklerinden gönlüm kapılarına
Sensiz göğümün kuşağı tükendi
Kurtlandı yaralarım
Eyyüp duası hürmetine
Ellerini bırak yüreğime
Yar sensin
Yara sen
Dermandır nefesin nefesime…


Kilit vurulmuş istasyonların ıssızlığı çöküyor gözlerime
Sinem lâl ve ahraz düşler geçidi
Gözlerinden sonrası safi gurbet
Mesafeler ölüm sarnıcı misali
Sensiz her mesken makber
Dinmiyor rendelediğim ağıtlarım
Gel nur-ı aynım unutma güz türkülerinde ismimi
Zamanım sensin
Aman dileyişlerim sen...

Varlık ile hiçlik arasında yere düşen gözyaşı sesinde sesleniyorum sana
Mevsim keyifsiz
Hava puslu
Ötelerden zerk edilmiş zehir paklıyor kalbimi
Maral gözlerin uğramadığı gözlerim âmâ
Kurumuş nehir yatakları şahit sahralığıma
Ya sıkı sıkı ört kirpiklerini kirpiklerime
Ya kabullen hazan ahımı
Ey canhıraş kalbim serenattı..!
Gurbetim sensin
Sılam sen
Bitir artık ruhum ateş mevsimini
Giydir ruhuma kalbini...

20241511
1130