YÜREK DERMANSIZ
Beşerin düzenine, beşerden ilah.
İcad edilen her şey, öldüren silah. Hakim olanlar hain, halklar bigünah Temeller sarsılmış, direk dermansız. O kadar karışık ki, okunmuyor sima. Ardında ki aydınlık, olmuyor ima. Tusinamili derya, kararmış sema. Akıllar şaşkınlıkta, yürek dermansız. Müşevveş olmuş idrak, öz seçilmiyor. Körelmiş basiretler, göz açılmıyor. Dümensiz gemiyle, derya geçilmiyor. Mecalı yok kolların, kürek dermansız. Zenbille indi Furkan, başka aradık. Dostu düşman bildik, kime yaradık. Bir kendimiz olmadık, yaban türedik. Avcı olduk hayale, sürek dermansız. 14 Mart 2021 Şiir: Şamil KAFKAS |