Gönül tezgâhında bir aşk dokudum
Ayaklar altında ezen ezene...
Arif meclisinde edep okudum
Ben boyun eğdikçe, üzen üzene...

Sevda saldı beni hadsiz eleme
Arlandım, demedim ele, aleme
Sırrımı söyledim bir tek kaleme
Anlatmış dostuna; yazan yazana...

Suskunsun dediler; dedim hayadan
Bîzârsın dediler; dedim riyadan
Bir murâd alayım dedim dünyadan
Hayaller kurmuştum; bozan bozana...

Benliğe yüklendim, nefsi payladım
Edebi ruhuma hayran eyledim
Namerdin köyünde doğru söyledim
Kaşını çatıpta kızan kızana...

Gönüller yaralı, dilden akan kir
Vicdansız baş tâcı, ezilmiş fakir
Cümleler içinde kaybolmuş fikir
Cehâlet güzergâh; gezen gezene...

Ne olmuş gülzâra, meyvesiz bağa?
Çırpındıkça battım, takıldım ağa
Ya çağ bana uzak, ya da ben çağa
Benzemiyor artık düzen düzene...

Mecit AKTÜRK ARŞİV

Seslendiren: Yasemin Demir

SONSUZ TEŞEKKÜRLER