Divane Kuşu
Sen kör
Ben kör Zaman nankör Ekmek banıyor yüreğime Heybemde vedasız ayrılıklar Kim bilir daha kaç bahar Düşlerimi bırakacağım nadasa Yine kuşlara bu bahar Yine börtü böceğe Yine herkes için duvar İçimdeki bu fırtınalar Sen kör Ben kör Zaman nankör Hepimiz kendi mezarımızı kazıyoruz Kelebek olma umuduyla Konuşur konuşur susarım belki Divane kuşu gibi kalbime Taş oturur dudaklarından dökülen Kanatlarımı açar yine göğü kızıla boyarım Gün bitmiş dersin Sen de susarsın. |