Ah sevgilim ah!
Sensizliğin tarifi yok sevgilim,
Sensizliğin tarifi yok,
Her gün hayalinle yaşamak,
Ve kokunu doyasıya içime çekememek,
En çok o kanatıyor kalbimi.
Fırtınaya tutulmuş sal gibiyim,
Ala bora oluyorum her saniye,
Ve rüzgarlar önünde savrulan,
Kuru yaprak misali savrulmaktayım.
Uzak diyarlarda mekanı olmayan
Garip kuşa döndüm.

Ah sevgilim ah!
Sensizliğin tarifi yok sevgilim,
Sessizliğin tarifi yok.
Bir türlü dindiremedim akan yaşlarımı,
Ve söndüremedim yürek yangınımı,
Yokluğun dipsiz kuyu,
Yokluğun anlatılmaz uçurum,
Düğümlenir boğazıma hıçkırıklar,
Dile getiremem sensizliğin acısını,
Gece kadar siyah yokluğun,
Ölüm kadar sesiz,
Deniz kadar hırçın,
Gönlüm kadar yorgun,
Zaman kadar acımasız yokluğun.

Ah sevgilim ah!
Sensizliğin tarifi yok sevgilim,
Sensizliğin tarifi yok,
Ne sahralar aşsam bitire bilirim yokluğunu,
Ne de umanlar geçsem getire bilirim yolumu.
Gurbet denen viran yere gittin gideli,
Ruh bedene yar olmadı,
Ağlamadık günüm gecem kalmadı.
Issız kaldı sokaklar
ve yalnız kaldı mevsimler,
Gönlüm kaldırmaz bu acıyı,
Yüreğim taşımaz kalbim almaz bunca derdi,
O yüzdendir ki;
SENSİZLİĞİN TARİFİ YOK SEVGİLİM ,
SENSİZLİĞİN TARİFİ YOK...

Almuslu ŞAİR.