Insan derler ya ne çok ağır yükü
Bir pence önünde kırk yıl beklerde bekler
Bir haber bir mektup bir umut
Geceye akıtır hüznünü katran katran
Dilinde yitirdiklerinin ağıtı gözlerinde  çağlayanlar

Insan derler ya ne çok ağır yükü
Yaşamla ölüm arasında gidip gelmeleri bitmek bilmez
Akıp giden zaman içinde biraz yorgun biraz da kırgın kuru yaprak misali
savrulur da savrulur

Insan derler ya ne çok ağır yükü
Bağrında volkanlar taşır dumansız külsüz alev alev yanar da yanar
Dağların taşıyamadığı acıları yüklenir sırtına
Hasretin bitmediği ömrün son bulduğu tozlu yollar içinde yürür de yürür
İNSAN DERLER YA NE ÇOK AĞIR YÜKÜ

Almuslu Şair


Sözün bittiği yeri geride bırakalı çok oldu
Acı büyük keder büyük hüzün büyük

Yaralı kardeşlerimize Allah’tan Şifa vefat eden kardeşlerimize rahmet göçük altında kurtarılmayı bekleyen kardeşlerimize RABBİM yardım diliyorum

Rabbim bir daha böyle bir felaketi hiç bir coğrafyada yaşatmasın duası ile