Bende ki acı
Ben
Öyle acılar içinde büyüdüm ki ölüme varamadım Demirin verdiği o acıyla meşhur kılınan başım Çocukları sevilmeyen şehirlerde benim yaşadığım bilinmesin O onurlu çocuklarıdır ki dünyanın Benim yiğitçe uçan güvercinlerimdir Çünkü onlar ölünce Ol bir şey ki, Saçları gümüşten dişleri bakırdan bir anne Vurur ellerini göğsüne Bir kara haber gelince Acı azaptan farklıdır Artık anladım Yaşamak, güzel bir insanın yapacağı bir şey değilmiş El var ama neyi tutar Bir şeylere tutunmak mı İpleri koparan da Allah Bambaşka acılara tutunmak gibi bir şeydi bendeki Ömer Altıntaş |
acıların külünden doğan şiir
okudukça duyguları dile getiren
yorumların kifayetsiz olduğu
çok nefis bir eser
yüreğinize bileğinize sağlık
tebrikler