Zannettim ki gökkuşağımsın
Gelme bu akşam yalnızlığıma
Gözlerine yakıştırdığın geceyle Bırak yokluğunu kussun yüreğime metcezirlerim Susmayı bilmeyen dilimdesin Ömür denizimde kasırgam oldun Sesinin çıkmaz sokağında kayboldum Karşımda hâyâlinle konuşup durdum Yüzümde tebessümüm cesede döndü Açmaz oldu bahçemde ortancalar Dudaklarımda cümlelerim yetim Mevsimler geçti hasretinle uslandım Avundum senden kalan aşk’ın kırıntısıyla Zannettim ki Gökkuşağımsın Yazgısı bana çıkan |
duygu ve anlam yüklü
çok nefis bir şiirdi dost
kutlar esenlikler dilerim...