Kör karanlığımın yedinci katı.
Mavi bir serçe indi gözlerimin hizasına
Kızıl tenli gök feryat etti dizelerimde Yüreğimin örgüsü çözülüp de Sokuldu kör karanlığımın yedinci katına Buzdan heykeldi oysa Budala bir ilâhın kopyası Ara sıra yoklayan sızılarımın sahibi Grilerimin tek sebebi Can çekişen ebem kuşağı parmaklarımın arasında Baharı göğsümden sökmüşçesine Zamanın dilini yırtmışçasına Düşlerimin üstüne basmışçasına Ve Sözcüklerimi giyinen Aşk Kekeç cümlelerimin kırık sarkacı Kanatları kopmuş ağaç gibiyim Rüzgârın kirpiklerine düşmüş kelebek |
Gönülden tebrikler kalemdaşım,
sevgilerimle..