Gurbeti yar diye almış koynuna
Çileyi çekerek ermiş Göynücek
Doğarken gariplik sarmış boynuna
Gururu alnında termiş Göynücek

Şu makus talihin elbet gülecek
İşsizlik son bulup giden gelecek
Yollarını yapıp kıymet bilecek
Yıllardır yerinde durmuş Göynücek

Toprağı verimli şifalı suyu
İnsanları merttir güzeldir huyu
Ser verir sır vermez güvendir toyu
Vatana çok canlar vermiş Göynücek

Seküde Erenler muhabbet eder
Bilmeyen sofiler art niyet güder
Kimsenin içinde olmasın keder
Herkesi bağrına sarmış Göynücek

Sazın deresinde akan su kurur
Kıramanda başak savrulur durur
Bakacakta balta pelide vurur
Kağnıyı sabanı görmüş Göynücek

Sayamanın akar soğuk çeşmesi
Garaölün serttir berrak eşmesi
Şıların önünde dara düşmesi
Pancar için argı yarmış Göynücek

Caminin önüne simsim kurulur
Delikanlı gençler burda sorulur
Dayak yemeyenler boşa yorulur
Davulu zurnası varmış Göynücek

Söğüdün dalından olta yaparlar
Elleriyle balık tutar atarlar
Dimdimin kıyıda kuma yatarlar
En derin sulara girmiş Göynücek

Çekerek can verir bütün ovaya
Ketenlikte üzüm korlar kovaya
Balık közde olur girmez tavaya
Bulguru ayrana karmış Göynücek

Yüceyardan gelir türküdür sözü
Bir heybe bamyadır güldüren yüzü
Haşhaşı kırmıştır mısırda gözü
İşkefeye soğan dürmüş Göynücek

Çayırlıkta selvi kavak dikerler
Köyönünde sebze meyve ekerler
Ağca tepesinden umut çekerler
Gittiği yolları darmış Göynücek

Ağdaşın yolları parke oluyor
Kayabuğaz artık bina doluyor
Kepirde ekinler susuz soluyor
Karaharman yapıp yermiş Göynücek

Kızılkayadan sel coşup geliyor
Delibayır ona bakıp gülüyor
Umutları söküp yıkıp alıyor
Taşları tarlaya sermiş Göynücek

Irmağa atlarlar Haşim’in taştan
Kızları güzeldir çıkarır baştan
Olmasa şu gurbet gözünde yaştan
Sevenin içinde kormuş Göynücek

Sallanbacın yokuş diktir çıkılmaz
Bir sevda bizim ki asla bıkılmaz
Bendimiz sağlamdır taşsa yıkılmaz
Namahreme gözü körmüş Göynücek

Vatan gibi sevip candan geçenler
Sevda çeşmesinden suyu içenler
Kimler geldi geçti burdan göçenler
Sadık’ın gönlünde sırmış Göynücek

Sadık KARADEMİR