MÜJGANHer gece düşlerime sarılıp kaldığımda İki müjgan çalıyor baktım gönül kapımı. Kendimi can diyerek deryaya saldığımda İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı Sonuna kadar açsam, biter mi ki dertlerim. Gece yırtılır gibi, sabaha evrilirken Karşıma çıkanlarca tersine çevrilirken Ay ufukta kaybolup zamana devrilirken İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı Bütün gücümle kaçsam, biter mi ki dertlerim. Karşımda beliriyor mah cemalin aniden Her şafak doğuyorum bir bakışla yeniden Bu nasıl bir hikmettir, beklenir mi faniden İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı. Herkese ömür biçsem, biter mi ki dertlerim. Baktım ki neyim varsa, gözyaşımda ıslanmış Beklenmedik zamanda acılara yaslanmış Bir deli gönül iken yüreğimde uslanmış İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı. Her yere umut saçsam, biter mi ki dertlerim. Çakmak çakmak gözlerde odam aydınlanıyor Yoklukların sancısı ansızın sonlanıyor Yüreğimdeki sızı, şafakta kanlanıyor! İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı Aşkın badesin içsem, biter mi ki dertlerim. Gecelerin koynunda çok güzellik büyüttüm Dostelin olmak için çokça dirsek çürüttüm Haydi uyan diyerek ne çok akıl yürüttüm İki müjgan çalıyor, baktım gönül kapımı Aniden sana göçsem, biter mi ki dertlerim. Müjgan: Kirpik |