TASVİR...
TASVİR…
Büyük bir hüzün kırıntısından sonra İlmek, ilmek örülmüş güzel bir sevgili tasviri çıktı karşıma Umutlarım gülümsedi yüreğimin ta derinliklerinden Filizlendi yeniden kurumaya yüz tutmuş , bir ormana dönüşecek ağaçlarım. Yeşillendi umutlarım yine yeniden… Mutluluğa uzanan yolun başlangıcıydı o an Güneşin doğuşu, umutlarımın ana rahmine yeniden düşüşüydü. Gün batımında güzel bir nostaljiydi , dilimizde kulaklarımıza fısıldayacağımız, sevdiğimiz şarkılar eşliğinde, ele gezilip hayal edilen yollardı… Hiç hesapta yoktu çetrefilli bir aşktan sonra Yeniden küllerimden doğacağım, Yüreğime saplanan sancıların iyileşeceğinden Hiç ama hiç umudum yokken O tasvir çıktı karşıma Güzel hayaller kuruldu omuz başlarında Sen başını omzuma yaslayacak Ben saçlarını okşayacaktım ve Ben gittiğimde uzaklara Omzumda hapsettiğim kokunu içime çekecek, Tasvirini yüreğimle alnından öpecektim... Ey sevgili rüyalarıma girdin Gözlerimin yeşilinde seni resmettim Bense Ela gözlerinde kayboldum Aradın ve buldun beni çıkardın karanlık kuyulardan Yüreğine aldın beni , ben de seni... Sarılıp sarmaladık yüreklerimizle Güneşin doğuşuyla doğum yapan sevimizi Şimdi ırmaklarda imbiklenmiş , Yüreklerde temizlenmiş , ari bir sayfa açılıyor Yeni anılarla resmedilecek ve mutlulukla anılacak hayatımızda. Kutlu olsun, bugün o gün Anı sayfalarımıza isminle seni de, seni de yazdım bugün… Kazım DOĞAN 16.02.2021 Ankara |