Süpürge otuKapı eşiğinde anahtar arar gibi aradım gözlerini Bulurum diye düşünmüştüm Kırıldı yüzümde heyecan Döküldü sokağa Az sonra sen gelip geçeceksin üzerinde Eve dönüş yolunda tek tek topladım ölülerimi Durmadan kalbimi daha çok acıtan Boşluğunda sonu olmalıydı oysa Ağaç dalları kucaklamıyor kuşları Her göç çaresiz kaçış Süpürge otu yetiştiriyorum saksılarda Güneşte kurutup tohumlarını Demliyorum canım cehenneme vakitleri Sıcacık bir bardak Belki süpürür içimde kalanları Sinan Yılmaz Şubat 2021 |
Gerçi şiirin içinde yürek kırıntıları çok ama olmuş.
"Her göç çaresiz kaçış"
Doğrudur.
Tarihler boyunca,
İnsanlar yurtlarını evlerini topraklarını çaresiz kaldıklarından göç etmişlerdir.
Yurtta ve aşkta göç olmasın Sinan kardeşim.
Gönlüne, kalemine sağlık.Tebriklerimle..
Özlem ÇETİN tarafından 2/13/2021 6:20:11 PM zamanında düzenlenmiştir.