Beni sevBeni sev Seninle tamamlanacak bu hayatın esrarı Çok yolların kalbinden geçtim Eskidi yüzüm kırılıp dökülmekten Kartondan insanların dünyasında Kanatları çalınmış kuşlar gördüm Uçmaya meraklı cambazlar Kalabalıklar zehirledi beni Çılgın kahkahalarında insanoğlunun Eksildim biraz Katillerim şölenlerle karşıladılar Tenimde kendini sınadı bıçak Her bir parçamı başka şehirde bıraktım Ustaca döşenmiş tuzakları vardı Ağızları bir değirmen Ulaşabildikleri her şeyi yok ettiler Silinmez bir lekeyim Kirlendim biraz Seni buldum kendimden kaçarken Bu zulüm çağında Belki bulduğumu sandim Belki her şey yanılsama Öyle yalnız öyle yalnız kaldım ki Korkuyorum karanlığın sesinden Saçlarını ellerime bağla uykularda Burası yangından önce son çıkış Sana koşuyorum rüzgarlara değmeden Uykuda yeni uyanmışsın belki dalgınsın Sağ ayağımda umutlar Sol ayağımda yarınlar Kapında bırakma Çiçeklerin dillini bilirim Bahçene bahçıvan say beni Yüzünü görmeye bahanem olsun Yaşamak bir hastalık Çabuk iyileşelim olur mu Sinan Yılmaz Mart 2021 |
ulu mürekkep
şiir damlamış sayfaya
harika bir şiir okudum
Sinan kardeşten..