Acır gözlerimin siyahı, ağlarım..
yırtar uykularımı buz kesilmiş ayaz gece
ay’ın solgun yüzü örter üzerini kelimelerimin nefessiz bir sessizlik çöker yüreğime susar siyahı gözlerimin akıp gidersin avuçlarımdan tutamam ellerimde ikiye ayrılırken “ben” kesilir soluğun tenimde esmer bir hüzün durur yüzüme ıslak bir ağıt yakar bedenim renksiz ve örtüsüz düşler bırakırsın ardında.. ağırlaşır gözlerimdeki yağmurlar gider bendeki sen boğazıma düğümlenir hıç-kı-rık-la-rım Nursel Yılmaz |
ay’ın solgun yüzü örter üzerini kelimelerimin
nefessiz bir sessizlik çöker yüreğime
susar siyahı gözlerimin
akıp gidersin avuçlarımdan
tutamam ellerimde
ikiye ayrılırken “ben”
ne güzel bir anlatım..
gayesini yerinde kullanan kelimelerle bezenmiş..
ama ağlatıyor..
haz aldım yüreğinize sağlık..