Bu korkunç sessizlik durduruyor beni
Sus(tum)
ne kadar kelime varsa yasakladım dilime.. hüznün bir adım ötesine sakladım söyleceklerimi sesimi mühürledim genzime Sus(tum) kesildi çığlıkları yüreğimin tükendi tüm cümlelerim sessizliğe yatırdım bedenimi acılarla örülmüş bir girdaba düştü omuzlarım durmaksızın Sus(tum) dilsizleşti Ben.. Sus(tu) kalem.. Oysa.. karanlıklara düğümlenmesin isterdim sözlerimin çıkarıp sermek isterdim beyaz sayfalara sadece konuşmamak istedim… Bilin istedim! Nursel Yılmaz |
Hayatta bana dair kalan tek anlamda sendin aslında.
Cekip gitme istegi bu kadar buyumusken icimde
Yutuyorsam soylenmesi gerekenleri
Hala nefes alabiliyorsam
Yaşamak için direniyorsam
Sebebi sensin..
YÜREĞİNİZE BEREKET.