Boşluktasın

sonsuza değin sürmeyecek
Aklının basmadığı yerde yüreğin bir karış havada
acılar içinde

Ruhun!
aynı ruh

anka kuşunun kanatlarına derman olsun diyen bir teselli ile avutuyor seni..

bedenin de !.
aynı beden

Sensizliği aratmayan
teferruatlara sığınan bir gemiye,falanca limanı tarif ediyor aklının alaborasında..dilfinaz

geçen zamanda diri diri gömmek istiyor kaygıların
sana ihanet eden soluk alıp vermelerin

Buğulandırıyor canları içerde
flu gösteriyor gerçeği

Ben/liğin kayboluyor yavaş yavaş o yok oluşlarda.

Boşu boşuna kargaşa bu
yığıntıya atar gibi atıyorsun kendini.

Zihninden silemiyeceğin an-Aşk.

Akıntıya kürek çekmiyorsun
el yordamıyla arıyorsun gerçeği.

sırt üstü
yan gelip yatarak

Ne diyek..!
bu da kendi çapında bir çaba...


yaşamın kıyısında
açılmayacak gülün tomucuğunu yeşertmek

Halil kıvrık