KÜL KALDI
KÜL KALDI
Sevdi bir kadın öyle sevdi ki, kadın yılmadı yorulmadı sevmeye doymadı doyamadı kadın bir daha bir daha daha bir sevdi kadın birileri utanmalıydı bu sevgiden ve bir erkek bir erkek utandı ve ayıpladı ve kahroldu ve o güzelim sevgiye layık görmedi kendisini erkek ne kadın erkeğin ne de erkek kadının hayatında yer aldı sıradan sebepler ve kara kediler ayırmıştı yolları belli ki bir yerde bir yanlışlık vardı dolu dolu yaşayamadan bu güzel aşkı gömerek içlerine bütün gizemleri her biri farklı bir yöne ayrıldı aradan uzun bir zaman geçti hergün kadın adamın adam kadının adını anarak yandı geride kordan sadece kül kaldı Efkan ÖTGÜN |