hayal ve hasret ile yalnızlık
Dilde kolay soluğumda ağır
Hayal ve hasret lisanında yalnızlık Bilmeyen gönül sözüme sağır Sevda dediğin hikayemdeki ıssızlık Sahi var mı mutluluğu gören tanık Yarınlar gebeydi hani müjdeye Sayfalar mürekkepten karanlık Ki kaderdeki kelamdan öte var mı çare Şehri İstanbul’un benim hüzün mevsimi Gözlerimde saklı yağmurlarla Ancak gecesi işitebilir sesimi Ancak gecesi bilir kimliğimi Görünen tebessümüm yokluğa Bakmayın yaşıyor olduğuma Acıyla yoğurulan soluğumda Adımlarım varmak için kara toprağa |