bulutlar ısmarladım Asumandan
uçurtmamım aklı takılmasın diye
ama yel
esti de geçti
telini ustura gibi kesti
ahu zar ettim
uçurtmam yok diye
ellerim böyle boş, boş mu kalacaktı diye
kendimi yedim

ayrılıkların buharından
sildim imgelerimi
tek tek çıkartım albümlerden
çektirdiğim resimlerimi
ben yoktum artık
düşlerim de yoktu
söylenecekler çoktu ama
söylemedim
zira bir meczuptu yakamoz
birazda iyot kokusu
bir akşam vakti
alıp götürdü beni işte
anıların devşirilmiş melankolisine

bazen gün batımıydın Ortaköy de
bazen Kadıköy iskelesinde kalkışa hazırlanan bir vapur
kimi boğazda asma bir köprü
kimi yüreğimi öğüten esrik bir törpü
ama bilirim en çok güvercin olmayı yeğlerdin
deryanın kıyılarında kanat çırpmayı
birde Kız Kulesi gibi karşımda durmayı
binaenaleyh
mahzen de değil
ruhumda gezendin