VEDA BUSESİ
Kaç bahar geçti,
yağmurlu kaç nisan gülüm, kaç yaz eskitti kalplerimiz, kaç hazan mevsimi kaç lapa lapa yağan karlı kış geceleri hatır larmısın? Ankara mekanlarında kaç kadeh tokuşturduk aşkımıza saymadım. Kaç aşk şarabı geçti boğazımızdan, aşkımız gibi şarap tadında yıllanmış kaç akşam fondipledik. Kaç güneş batışı izledik seninle Alanya’da, Kaç sevişmemiz oldu sahiller de, ay ışığı az mı şahit oldu aşkımıza hatta kıskandı da bulutların arasına girdi, kayboldu. Palmiye ağaçları gölge oldu yangınlarımız da yüreğimizin ateşini daha da körükleyen buselerin sayısı yok, Kaç kez vedalaştık gülüm, kaç kez ayrıldık Limanlarda, İskele kuşları kanat çırptı aşkımıza kanatlandık, onlarla uçtuk, Bu buse uzun sürdü be gülüm Vedalaşırken kondurduğum bu buse meğerse veda busesiymiş ayrıldık, ayrılmamız da gerekiyordu çünkü şartlar bunu gerektiriyordu, Şimdi ben seninle gezdiğimiz Ankara’nın sokaklarını geziyorum, yanımda sen yoksun, biraz hüzün doluyorum, Alanya’nın sahillerinde kokunu arıyorum, gözlerime yağmur doluyor, tutamıyorum. yağmur yağıyorum, çaresiz de olsa aşkımız seni yine seviyorum, Sakın kızma bana ayrılığı ben istiyorum, Bensiz hayatında sana mutluluklar diliyorum. Kazım Doğan 20.08.2007 |
sevgili Birsu hanımın yorumuyla dahada başkalaşmış duygular
YÜREĞİMDEN ALKIŞLAR BIRAKARAK KUTLUYORUM SAYGILARIMLA