BİR İSTANBUL SABAHI
Uykusuz geçen
BİR istanbul sabahı Beyaza teslim olmuş şehir Pençesinde boğuldum yıllarca çaresizliğin Yaralı yüreğimi avutmak için Yaslandım bir ağaca Herkesin neşesi yerinde Kartopu oynamakta Benimse beynimin içinde sanki demir kütlesi Yıllarca mutsuzluğu selâmladım Oysa ki,hayat varmış sokaklarda Önümde uçuşan kar taneleri Mutluluğun habercisi OLSUN Gözlerimi dolduran hayalinin Son nefesini çekiyorum içime Meçhul bir baharın tazeliğini Ciğerlerime çekmek istiyorum Muska yaptım ben seni yar boynuma Aşkımı serdim önüme Cezasını çekiyorum Bir değil,bin kez öldüm Bir türlü sen beni görmedin Yine uykusuz bir geceye yatacağım Dokunma,yine ruhum sarhoş Sevgisiz istanbul sabahına uyanacakmıyım Bilmiyorum yns |