Sustum ve gülümsedim..
bir çığlık kanıyor demedim,
en derininde yüreğimin...
en kanadığım yerden sustum
sustum ve gülümsedim..
boğarak içimdeki volkanları...

Sustum!
sadece sustum ve gülümsedim!
bastırarak içimdeki depremleri...
hançeri sadece kendime sapladım.
sapladım ve sustum!...
sustum ve gülümsedim!
hüznün, acının ve kahrın rengini
sevince boyayarak

Sustum ve gülümsedim..
susturarak içimdeki sabır taşını
hüznü yüzümde,
acıları gözlerimde topladım sustum...
sustum ve gülümsedim
yaralı bir gül gibi
hüzünler kanarken solgun yaralarımdan...

Demedim kimselere
bir çığlık kanıyor,
en derininde yüreğimin...
yere çaldım kara bahtımı
çaldım ve sustum
ki, bilirim acının dili yok, gülü LaL...

Görmedi kimse
kimselere göstermedim.
içime akıttığım gözyaşlarımı...
öldürdüm, ıslatmadan kirpiklerimi...

Ama ağlamadığım hiç bir çiçek
konuşmadığım hiç bir yıldız kalmadı
bu şehrin sokaklarında...

İnadına,
açmadım yüreğimi kimselere
kimselere ağlamadım, inadına
hançeri sadece kendime sapladım.
sapladım ve sustum!...
sustum ve gülümsedim!...

Sadece sustum ve gülümsedim!
boğarak içimdeki dalgaları...
kıyısız denizler gibi...

Sadece sustum ve gülümsedim!...
gülümsedim içimdeki çocuğa!...
açan çiçeğe, uçan kuşa, gökteki aya!...
yüreğim kan ağlarken de gülümsedim.
gülümsedim acılara, ihanetlere…
gülümsedim baharlara!...
yağmurlara,bulutlara
rüzgarlara, sulara
gülümsedim
Ve
sustum...


Nuri CAN