SUSKUNLUĞUN AVAZI
Suskunluk imtihandır, merhamet bizde maraz
Gecelerimiz kara, gündüzümüz eladır Ne geldiyse şu başa etmedik hiç itiraz Tende kıvranıp duran can da başa beladır Kuşların gözündeki lekeyi kim görür ki Cahil, buzda saklanan yürek nasıl erir ki İnsan insanı yerken, kim sana gül verir ki Gümana mahkum gönül, mahpustan az aladır Kiri renk mi sanırsın, dumanı da bulut mu? Arza nizam verecek üç kuruşluk umut mu? Ağıtsız duaların kötülüğe hudut mu? Rab kula bela vermez, bela kuldan kuladır Kalp gördüğüne meyyal, ardı gayya olsa da Cehennemden az beri adı dünya olsa da Gönül dönme yolundan arzun hülya olsa da Ardından son söylenen okunan şu saladır Bir gün yıkarsan bendi, al git başın buradan De ki; talihimizi böyle çizmiş yaradan Bitmez bizde bu nale, ömür geçse aradan Elbet bizim sevdamız ol hakiki yoladır Sustukça avazımız yedi kat göğe çıktı Hal anlamaz bir devir, beden yaşamdan bıktı Kime inandı isek evimizi o yıktı Boş ver gönül, yıksınlar; her yer bize sıladır |
Bayram Emir tarafından 1/14/2021 8:26:06 PM zamanında düzenlenmiştir.