Ağaçlar içinde yıkık viran olmuş sessiz bir bina,
İçin için ağlıyor gülmüyor dedemin değirmeni.
Geleni yok gideni yok şimdi hep yalnız başına,
Sessizce ağlıyor tütmüyor dedemin değirmeni.

Oluk bekler su gelir mi acaba söğütlerin arkından,
Kırılmıştı kanadı eser yok tarağından çarkından,
Kulağıma bir ses geliyor eski köyün bağrından,
Gizli gizli ağlıyor susmuyor dedemin değirmeni.

Bahar olup kazınırdı hep çamurlardan arkların,
Hiç durmadan un çekerdi düzen tutan taşların,
Kapısında nöbet tutan o gariban dadaşların,
Şimdi susmuş hiç dönmüyor dedemin değirmeni.

Dedemden bize emanet kalmıştı o bir hatıra,
Dedem öldüğü gün kapıları kapandı hemen satıla,
Şimdi ise yıkılıp viran oldu o tarihten bir hatıra,
Öksüzce ağlıyor hiç susmuyor dedemin değirmeni.
Gani YÜCE
06.04.2020/KONYA