Aklıevvel
Birden oluşuverdi her şey
Korkunç bir hızla yeşerdi ağaç Devasa dağlar fışkırdı yerden, asimetrik Ana rahmine ruh üfledi melek İşte böyle başladı macera. Zaman amansızca kovaladı zamanı, Büyüdüm Amacım yalnızca ileriye bakmaktı Karşı cam güzeliydin de Öylelikle ellerini gördüm. Bazen geç olur rastlaşmalar Küçücük bir havzada iki ceylandık oysa, Asi, asil ve muktedir... İki koldan salınan iki ayrı ırmak gibi karşılaştık Alışamadık ve açılamadık derinlerine yüreklerimizin Sen hep ciğerimi deldin sözlerinle Bense bulutlara ateş ettim, öylesine. Aklıevveldim Umursamadan düşlerimi ölüme sürükleyen yaralarımı Sonsuzluk ovasında şahlanan atlara özendim Hıçkırıklarımı ve hırçınlıklarımı da katıp önüme Çoğu kez sana gelmeyi denedim Gördüm ki; gücüm var, gereği yok, Vazgeçtim. |