Çehremin fenerlerini söndürünce
Altı üstüne geldi dünyanın
Güzel bir muhitte
Zamansız takvimler içine düştük
Durumumuz müşküldü.


Yaşının tasmasını çözünce
İyice minyonlaştı yüzün
Hoşluğundan faydalanarak
En toy çağlarını öptüm, restleştik.


Öfken geçince:
’’Ay; saydam, kocaman,
Sarımtırak bir buket gibi göründü,’’ dedin
Paylaşmak huyun olmasa da
Alıp armağan ettin göğüme


Çok geç olmadan
İkimiz de anladık ki papatyam
Sancılı bir geçiş sürecindeyiz
Birlikte yaşlananların sayısı giderek azalıyor
Aşk yok, şevk bitmiş
Cisimler gölgesiz.


Ne vakit sonra
Şaşkınlığımı fırsat bilerek
Bir yaprak daldan kopar gibi
Salıverdin ellerimi, bozuştuk.
Sana göre özgürlüktü bu
Bana göre ayrılık...


Hayli zaman geçince
Yalnızlığımı fırsat bilerek çekilip köşeme
Hususi oturdum da izledim
Kasten, herkes dizginliyordu sevgisini
Umudunu yitirmiş et yığınlarıydık.
Kurumuş nehirlerde
Balık tutmayı denemiyordu ihtiyarlar
Anne! Beni uyandır artık.