BEBEĞİM
Meğer mevsim baharmış senle
Uyanıp kalkıyorum gecenin karanlığı. Gök yüzü yıldızsız, her şey kap kara... Ya içimin dinmeyen yağmurları... Sensiz çıkamıyorum sokaklara. Her sabah umutla açıyorum penceremi İçimden gelmiyor yaşamak gülmek. Ruhumu karanlıklar basıyor nerdesin ! Biliyorum ; şu an sen de aynı haldesin ben gibi. Geçecek diyorum dayan, dayan bebeğim. Sana... Bir yağmurun da ağlaya bileceğini Ve, bir güneşin bile İçimi ısıtmayacağını sensiz Başka güneşe ihtiyacı olduğunu Anlatabilsem en azından Sen şimdi uzaklardasın erişilmeyen. Bebeğim Yüreğinden büyük gemiler geçiyor Dalgalı erişilmeyen Ama gün gelecek durulacak Gün aydınlanıp, güneş doğacak İçimizdeki karanlıklara... O gün tüm mutsuzluğumuz bitecek. Bitecek bebeğim... Aygün Deniz 10.01.2021 |
Anne olmak zor
Evlat acısı çekmek daha da zor
Mısraların içimi sızlattı
Haykırmak istiyorum dağlara, gökyüzüne
Adalatin bu mu dünya türküsünü dinliyor ruhum..
Nice kederi son bulmuş şiirlere... :(