İÇİMDE BİR ŞAİR ÖLÜR
Gece karanlık, ay dolunay değil
Şarkılar eskisi gibi sarhoş etmiyor, Kaldırıp parmaklarımı keyfimce şaklatamıyorum. Sirtaki yapacak yaşım da kalmadı. Dermanım, yalanım, Yalvarırım. İçimde bir şair ölür. Tren raylarının üstünden atlar çocukluğum Seksek sayar atmış beş yaş hatıralarım. Beş taşa oturmuş çapkın yanım, Çaktırmadan süzer, göz kırparım. Dermanım, yalanım, Yalvarırım. İçimde bir şair ölür. Dağların beyazlığı, sarp yollarımın ışığıdır Ürkek tavşan izleri, Gidip de gelmeyeceğini Sövüp de iman etmeyeceğini Nuh deyip peygamber demeyeceğini Bilsem, Zülfünün bir telini koparmazdım. Dermanım, yalan yanım, Yalvarırım İçimde bir şair ölür. Aşkları bilirdim eskiden Çok dinledim dedemden Ben de geçeyim bu bilmeceden Kendi düşen ağlamaz, ağlarım inceden Dermanım, yalan yanım Yalvarırım. İçimde bir şair ölür. Dermanım, yalan yanım. Yalvarırım. Sen almazsan koynuna, İçimde bir şair ölür. Giyerim kelimelerden kefen Tabuttur lügat. Saklar beni incitmeden. -Sen gelip buluncaya dek- M.Ö./2008 KAHRAMANMARAŞ |
İçinizdeki şair ebediyete uzansın inşallah...
saygı ve sevgilerimle...