GÜL BAHÇEM
bir ses ki soğuk,sevgiden yoksun
infialler sarıyor benliğimi küsüyorum bütün dünyaya ne gitmeye mecalim var ne gidecek bir yerim bilsen ne güç bir ahvaldeyim ah bi bilsen... yok hükmünde mi bütün güzellikler yediğim müebbet yetmez mi Tanrım ses verende,ses etmeyende göğünde sürgün yaraları sarmak varken yaralanmak neden su testisi değil ki kırılan yürek yedeği ile değiştirsen biliyorsun değil mi gül bahçem solan çiçeklerin hiç açmayacak durgun su misali atılan her taş derin dalgalar oluşturur ruhumda bir derviş edasıyla Allah’ım sana sığınırım seni ararım gün doğmuyor sanki her yer karanlık güneşimi bulamıyorum soğuk üzerimi ört anne üşüyorum ey gül bahçem dipsiz kuyulara iyi bak bir çift göz belirecek kabusundan uyanırken 08-01-2021 Z.BAHADIR |
Selam ve sevgilerimle.