PABLO NERUDAAmansız kasırgaların yüreğinde Göçmen kuşların ardında Demirden pençeli karanlık ormanlarda Ben seni arıyorum Sen nerdesin? Seni ararken yaralı olmalı vucudum Her tarafımdan kanser fışkırmalı Sen okyanusun öte yüzünde Gönül yarama panzehir olmalısın Kıyılarında kara sisler Köpük köpük olmalı senin İşaretsiz bir yol olmalısın Ve ben seni zora ki bulmalıyım Alnımdan ter değil Yumruk yumruk kan akmalı Seni aramalıyım her yerde Hatta uzayda Gezegenler arasında bile seni aramalıyım Bana bir görünüp Bin kez kaybolmalısın sen Vakit sonsuz olmalı seni ararken Umut gibi sınırsız olmalı Canı cehenneme sana kolay ulaşanların Peki sen kimsin? Belki yanan bir ateşsin Belki sevdanın ta kendisi Yada ezberimde ki şarkımsın Belki de solmayan bir gülün öpüşündesin Yada çıkışı olmayan kara zindanların En vahşi yerinde Çırılçıplak insansız tanrısız Ve seni ne çok aradığımdan habersiz yaşıyorsun Seni nasıl aradığımı Seni nasıl özlediğimi bir bilsen.. Kuşkulu bir tebessümle birlikte İhanet geliyor aklıma ALLAH kahretsin Yanında bir başkası varsa yanında.. Sonra yürek atışlarım yalanlıyor beni Yok yok hayır Bir başkası olamaz Olamaz pablo neruda Ha bu arada tanışmayı unuttuk seninle Ben aşkın yeni adı, Liza Hatırlıyor musun? Sen öğretmiştin sevmesini Şimdi gelde unutmasınıda öğret Yada sen beni ara Sen beni bul Hayatı paylaşmak için.. Berka KANBEROĞLU |
Şiir sevdi mi insan Neruda sevilmez mi?
Çok güzel dizelerle sevilmiş şair.
Şairin şaire sevgisi böyle taşmalı sarnıçlarından.
Yüreğine sağlık, kutluyorum derinden!