düşündüm, düşledim, düştüm özlemine.
düşündüm, düşledim, düştüm özlemine.
Ne garip bir gündü, ne küfürler savurup atacaktım, hayatıma ağ kurmuş örümceklerin ağlarını, aklıma geldin, boş verdim... Bir sigara aldım elime, ve yükledim hayaletini, ben çektim, o yandı, ta ciğerlerimin en ücra köşelerine dek işledim seni... Uzun zamandır hiç yapmadığım bir şeyi yaptım, düşündüm, düşledim, düştüm özlemine. Sana söylediğim ilk söz, seninle ilk günüm, açtırmak istediğim son "gülüm’ü" anımsadım, birlikte yaşlanmak istediğim kadını. Ne çok şey sığdırmışız kısacık birlikteliğimize, her yer, her an, her nefes, olurda benden önce gidersen, bu şehir sen, bu şehir kokun, bu şehir hayaletin bana... Garip ve kötü bir gündü bu gün, seni düşündüm, seni düşledim, kendi içime (içimdeki sana) düştüm yine, ve iyileştim,(senleştim), kimseye sövmedim, kimseyi dövmedim, girmedim örümceklerle dalaşa, kendi içime düştüm ve ulaştım yine, yeniden içimdeki sana... Yazdığım şiiri, yaşadım bu gün, sana, seni bile kıskandıracak, kadınımı anlattım. kimseye sövmedim, kimseye dövülmedim, girmedim örümceklerle dalaşa, kendi içime düştüm... Gazeteci Yazar ’’Tankutalp Altunsoy’’ |